Oz Karahan – Avrupa Gazetesi (16.02.2021) – Kıbrıslıların en büyük sorununun “işgal” olduğunu söylediğim zamanlar çoktur.
Ancak içinden geçtiğimiz dönemler gibi zamanlar bana bazen yanıldığımı göstermekte…
Nasıl dönemlerde hangi konuda mı yanılıyorum?
Sıra sıra gidelim…
Bir yandan Türkiye Cumhurbaşkanı Erdoğan “federasyon mederasyon yok” diye bağırıyor…
Bir yandan Türkiye Cumhuriyeti’nin tüm yetkili isimleri ise “federasyon mazide kaldı, unutun” diyor…
Sizin değil, 1974’ten beri adadaki demografik yapının değişmesi adına buraya gönderilen ve iradenizi elinizden alan illegal yerleşiklerin oyları ile seçilen “lideriniz” Tatar ise “köprünün altından çok sular geçti”ğini söylüyor…
Bütün bunlar karşısında, daha düne kadar “tek yol federal çözüm” diyen siyasi partilerin açıklamalarını okudunuz mu bilmiyorum…
Erdoğan’ın dünyada alay konusu olan “çılgın Türkleri tanımamışsınız” sözlerinin de geçtiği konuşmasından ürken federasyonculardan cevap gelmesi epey gecikti çünkü, kaçırmış olabilirsiniz…
Özellikle sosyal medyadan verilen tepkiler neticesinde zoraki açıklamalarda bulundu bütün partiler ve sendikalar.
Bazı parti açıklamalarında “çılgın” Türkiye’nin adı telafuz edilse de bu partilerin başkanlarının yaptıkları açıklamalarda Türkiye yerine Rumca konuşan Kıbrıslılara çattıklarını gördük.
Birkaç ay evvel, ortalığı ayağa kaldıran ve bugün yapayalnız olan Mustafa Akıncı ise bu yazıyı yazdığım ana kadar kayıp.
Diğer sendikalar, partiler ve lideler gibi suların biraz durulmasını bekliyor olabilir ancak unutmayın ki zamanında yapılmayan hiçbir eylemin bir kıymeti de yoktur.
Nasıl bir dönemin içinde olduğumuzu anlatabildiğime göre asıl sorunumuzu da size hatırlatmak isterim…
Dediğim gibi bazen unutsak da, Kıbrıslıların asıl sorunu vatanlarındaki Türk işgali ve istilası değil, korkaklıkları, döneklikleri ve ıskartalıklarıdır.
Kıbrıs’ta üniter devleti yani Kıbrıs Cumhuriyeti’ne dönüşü savunan biri olarak federasyoncuları eleştirmek adına yazmıyorum bunları.
Aynı şeyi savunan bu güruhun, neden ilkokul öğrencileri gibi üçlü gruplara ayrılarak hareket ettiğini eleştiren bir kişiyim.
Ayrı düşüncelere sahip olsak da, özellikle bir grubun bu hibe, egoizm ve koltuk sevdası ile donanmış ödlekliği, toplumun da karakterini yansıtmaktadır aslında.
Kıbrıslılara karşı nefreti gözlerinden fışkıran Türk milliyetçisi İlber Ortaylı’nın insanımız hakkında yaptığı bir analizi de haklı çıkarmakta bütün bunlar…
Ortaylı’nın deyimiyle “örgüt vakası” bir toplum olduğumuz gerçeği değişmediği müddetçe bu topraklara huzur gelebilmesinin imkanı da yoktur.
